Κοντεύουμε στα μέσα του Φεβρουαρίου και πάμε ολοταχώς στην συμπλήρωση ενός έτους από τη στιγμή που οι δραστηριότητες στον κλάδο μας έχουν σταματήσει.
Από την πρώτη στιγμή το Σωματείο μας, μαζί με άλλα Σωματεία του κλάδου, δώσαμε μάχη για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου. Από την πρώτη καραντίνα, οργανώσαμε μαζικότατες κινητοποιήσεις, συσκέψεις με εργαζόμενους του κλάδου, μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, κάναμε το Σωματείο μας πιο ισχυρό με πολλές νέες αιτήσεις. Δείξαμε πως η έμπρακτη ταξική αλληλεγγύη μπορεί να είναι «όπλο» μας στις νέες και πρωτόγνωρες συνθήκες, συστήνοντας την Επιτροπή Αλληλεγγύης του Σωματείου μας.
Ο δικός μας αγώνας δε περιχαρακώθηκε στα στενά πλαίσια των αιτημάτων μόνο του κλάδου μας. Δώσαμε βροντερό παρών στα δίκαια αιτήματα των υγειονομικών, των μαθητών, των φοιτητών και όλων των εργαζομένων από άλλους κλάδους. Αντίστοιχα δεχθήκαμε αλληλεγγύη από όλους τους εργαζόμενους. Στην πράξη σπάσαμε τις απαγορεύσεις και τον αυταρχισμό της κυβέρνησης, με την δυναμική και τον προσανατολισμό του αγώνα μας.
Το βασικό συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε είναι ότι οι δικοί μας αγώνες, οι δικές μας κινητοποιήσεις είναι αυτές που πίεσαν την κυβέρνηση για να πάρει μέτρα για την ενίσχυσή μας.
Αυτή τη στιγμή, έχοντας ακόμα πολύ και δύσκολο δρόμο μπροστά μας, πρέπει να αξιοποιήσουμε τα συμπεράσματα του προηγούμενου διαστήματος, να εμπιστευτούμε τη δική μας δύναμη μέσα από το Σωματείο μας. Την ίδια ώρα που αγωνιούμε πως θα επιβιώσουμε, με τι όρους θα δουλεύουμε, πότε θα εργαστούμε ξανά, η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από τις δυσκολίες του Κρατικού Προϋπολογισμού, μέσω του οποίου «δίνει γη και ύδωρ» στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, για την καταστολή, στα Μ.Μ.Ε, για τα εξοπλιστικά, και για τις ανάγκες μας «ψίχουλα». Παράλληλα το χτύπημα και οι ανατροπές στις Σ.Σ.Ε ( όπως στα Κρατικά Θέατρα ) καθώς και η είσοδος «εργολαβικών εταιρειών» είναι ενδεικτικά παραδείγματα για τη κατάσταση που διαμορφώνεται.
Η απάντησή μας είναι η οργάνωση στο Σωματείο και οι πολύμορφοι αγώνες μας.
Διεκδικούμε :
- Ουσιαστικά μέτρα οικονομικής ενίσχυσης για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, μέχρι το πέρας της πανδημίας, που θα ξεκινήσει και η δραστηριότητα στον κλάδο. Πίστωση στους λογαριασμούς των δικαιούχων στην αρχή κάθε μήνα.
- Επιδότηση ενοικίου για τους εργαζόμενους στον Πολιτισμό, όπως και στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.
- Για τους συναδέλφους που η επιδότηση ανεργίας λήγει μέσα στη διάρκεια ενός μήνα χωρίς να τον καλύπτει ολόκληρο, να δίνεται η επιδότηση ειδικού σκοπού, αντίστοιχα με τις περιπτώσεις συναδέλφων που έχουν ενεργή σύμβαση που δεν είναι πλήρους απασχόλησης και δεν εξαιρούνται της επιδότησης.
- Για τους δικαιούχους του εποχικού βοηθήματος του 2020 να μην απορριφθούν οι αιτήσεις όσων την περίοδο καταβολής της επιδότησης (Σεπτέμβρη – Νοέμβρη 2020) ήταν εργαζόμενοι σε άλλο κλάδο, λόγω της απαγόρευσης λειτουργίας του δικού μας. Επίσης για το εποχικό βοήθημα του 2021 να μην έχει προϋπόθεση ένσημα, αλλά να είναι δικαιούχοι όσοι επιδοτήθηκαν έστω μία φορά κατά την περίοδο της πανδημίας.
- Διαγραφή χρεών προς Εφορία, Τράπεζες, ΔΕΚΟ για το διάστημα εφαρμογής των μέτρων και για όσους αποδεδειγμένα βρίσκονται σε αδυναμία να πληρώσουν. Να καταργηθούν τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος των εργαζόμενων (πλειστηριασμοί, εξώσεις, κατασχέσεις τραπεζικών καταθέσεων). Να εξασφαλιστούν με ευθύνη του κράτους σε κάθε εργαζόμενο και στην οικογένειά του τα βασικά αγαθά: εισόδημα, φαγητό, θέρμανση, ρεύμα, τηλέφωνο-ίντερνετ, νερό.
- Άμεση επικύρωση των Σ.Σ.Ε στα κρατικά θέατρα. Άμεση επαναφορά της σύμβασης στην ΣΤΕΓΗ και έναρξη διαπραγματεύσεων για Σ.Σ.Ε με το Ίδρυμα.
- Δημιουργία κωδικών επαγγέλματος για όλες τις ειδικότητες στον κλάδο.
- Να παρασχεθούν δωρεάν τεστ σε όσους εργάζονται αυτή τη περίοδο (πρόβες, live streaming κλπ.).